Er zijn, naast kamperen, bananen en clowns, nog een paar dingen waar ik koude rillingen van krijg. Speelparadijzen bijvoorbeeld. Het woord alleen al roept visioenen bij me op van verveelde ouders die geen idee hebben hoe ze hun vervelende monsters nog moeten vermaken, veel te dure patat en vieze dingen in de ballenbak.
Maar na het zoveelste enthousiaste verhaal togen zoonlief en ik dan toch maar eens naar Monkeytown, het speelparadijs aan de Snekertrekweg. Ha gelukkig, er was verder geen kip en dus hadden we het rijk alleen. Aarzelend zette zoonlief een voet in de ballenbak. "Mag dit wel???" Ja hoor, je mag overal mee spelen. "Okee... maar dan wel SAMEN!"
Enfin, een half uur later stonden we samen op de trampolines om daarna weer in de ballenbak te duiken. Daar voelde ik ineens iets onder mijn hand. Het zal toch niet... en ja hoor, een hele euro! Hmmm... Ik voelde voor de vorm nog even. Na een haarelastiekje, een sleutelhanger en een babysokje was het weer raak: een munt van 50 cent. Nu zal het niemand verbazen als ik zou vertellen dat ik daarna de hele ballenbak heb doorzocht maar nee. We gingen koffie drinken en ranja van de winst. Dat kon makkelijk: 1,15 voor beide. Viel me wederom erg mee. Inmiddels waren er meer kinderen gearriveerd, maar iedereen had alle ruimte en zoonlief heeft de tijd van zijn leven gehad. Ruim drie uur later togen we dan ook pas weer naar huis, zoonlief slapend achterop de fiets met een gewonnen stuiterbal in de handen geklemd en ik helemaal blij met de gratis Ariadne at Home die ik bij de uitgang mee mocht nemen.
's Avonds bij het naar bed brengen zuchtte zoonlief: "Ik wil morgen wel weer naar Monkeytown...". Anders mama wel!
Machtig!
BeantwoordenVerwijderenIk wil ook weer acht zijn! Mag ik dan een ijsje?
hahahaha!, met winst de dag door.
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldige middag. Ga er maar niet heen op een algemene vrije dag, want dan wordt je hoorndol van het lawaai.
Trampoline is leuk!