Sinds we de methode van manlief (zitten blijven en bord leeg eten) hebben ingevoerd eet zoonlief wonderbaarlijk goed. Gatver, moest ik toegeven dat mijn methode (negeren, dan gaat het vanzelf over) niet werkte. Ook al zei het consultatiebureau dat ook. En alle opvoedboeken van na 1990. Vandaag echter heeft zoonlief geen zin en dat laat hij op subtiele wijze weten.
Rechts mijn bord dat wél leeg is. Ja wat wil je als je van Sonja alleen maar 250 gram witte bonen in tomatensaus en een bak sla mag eten. Gelukkig kreeg ik gister appeltaart van een collega, anders was het bijna niet vol te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten